Śledzie

śledzie w śmietanie – postna klasyka rodem ze średniowiecza

Czas śledzia trwa i szybko się nie skończy – ta ryba króluje na stołach już od kilkuset lat. Śledzie w śmietanie, po japońsku, z cebulą, w oleju…

Śledzie uwielbiano w Europie już w średniowieczu. W XII wieku o śledziu wspominał Gall Anonim. Transport w głąb lądu unowocześniono w Polsce w XIII wieku, dzięki czemu śledzie były jeszcze łatwiej dostępne. Na popularność śledzia wpłynęły średniowieczne zwyczaje postne. Zarówno biedni, jak i bogaci powstrzymywali się w czasie postu od jedzenia mięsa i nabiału. Na ratunek przychodził śledź, który stanowił podstawę postnej diety. Co więcej, śledziowi niestraszny był urodzaj, dlatego można się nim było zajadać nawet w chudych latach.Zagorzałym fanem śledzi był nawet sam król Władysław Jagiełło.

Śledź w śmietanie z jabłkiem.

Składniki:

• 3 filety śledziowe solone matias
• 2 jabłka
• 1 cebula czosnkowa
• 1 pęczek koperku
• sok z cytryny
• śmietana
• cukier
• biały pieprz

Sposób przygotowania:

Jabłka pokrój w cienkie słupki, pokrop sokiem z cytryny. Dodaj pokrojoną w cienkie piórka cebulę, posiekany koperek i śmietanę. Całość wymieszaj, dopraw cukrem i pieprzem. Dodajemy pokrojone w kostkę (wcześniej namoczone) śledzie, wymieszaj.